Ebû Ümâme’nin (r.a) okuduğu rivayet edilen duası…

Ebû Ümâme, künyesiyle meşhur bir sahâbîdir.

Önce Mısır’da sonra da Humus’ta yerleşmiştir. Hz. Peygamber’den 150 hadis rivayet etmiştir. Hadisleri Kütüb-i Sitte’de yer almıştır. Kendisinden Şamlılar rivayette bulunmuşlardır.

Hicrî 81 (veya 86) yılında Humus’ta vefat etmiştir. Bazılarına göre Şam bölgesinde en son vefat eden sahâbîdir.

Arapçası:

اَللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْألُكَ مِنْ خَيْرِ مَا سَأَلَكَ مِنْهُ نَبِيُّكَ مُحَمَّدٌ، وَنَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا اسْتَعَاذَكَ مِنْهُ نَبِيُّكَ مُحَمَّدٌ، وأَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَعَلَيْكَ البَلاَغُ، وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بالله ”

اَللّٰهُمَّ إِنِّي أعُوذُ بِكَ مِنَ الْهَمّ والْحُزْنِ وأعُوذُ بِكَ مِنَ الْعَجْزِ والْكَسَلِ، وأَعُوذُ بِكَ مِنَ الْجُبْنِ والْبُخْلِ، وأَعُوذُ بِكَ مِنْ غَلَبَةِ الدَّيْنِ وَقَهْرِ الرِّجالِ “.

” اَللّٰهُمَّ اغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَارْضَ عَنَّا وَتَقَبَّلْ مِنَّا وَأَدْخِلْنَا الْجَنَّةَ وَنَجِّنَا مِنَ النَّارِ وَأَصْلِحْ لَنَا شَأْنَنَا كُلَّهُ

Anlamı:

Allah’ım! Nebin Muhammed (sallallahu aleyhi ve sellem) hangi hayırları istemişse ben de onları istiyorum. Nebin Muhammed (sallallahu aleyhi ve sellem) hangi şerlerden sana sığınmışsa ben de onlardan sana sığınıyorum. Sen kendisinden yardım taleb edilen ve kendisine istekler iletilensin.

Allah’tan başka güç ve kuvvet sahibi yoktur.

Allah’ım üzüntü ve kederden Sana sığınırım. Acziyet ve tembellikten Sana sığınırım. Korkaklık ve cimrilikten Sana sığınırım. Borç altında ezilmekten ve düşmanın üstün gelmesinden Sana sığınırım.

Allah’ım! Bizi affet, bize merhamet eyle, bizden râzı ol, amellerimizi kabul eyle, bizi cennetine dâhil eyle. Cehennemden kurtar. Ve bütün halimizi ıslah eyle.

 

Hz. Peygamber’in Ebu Umame’ye Öğrettiği Dua

– Hz. Peygamber bir gün mescide girdi, baktı ki ensardan Ebu Umame orada oturmaktadır.

“Ey Eba Umame! Namaz vakti olmadığı bir zamanda mescidde oturduğunu görüyorum. Bunun nedeni nedir?” diye sordu. Ebu Umame

“Ben üzüntülüyüm, ey Allah’ın Rasûlü! Borçlarım vardır” dedi. Hz. Peygamber

“Sana, söylediğin takdirde, üzüntü veren borcunun gitmesine sebeb olacak bazı kelimeler öğreteyim mi?” dedi. Ebu Umame

“Evet, ey Allah’ın Rasûlü, öğret!” dedi. Hz. Peygamber

“Sabahladığında ve akşamladığında şöyle dua et: “Ey Allah’ım! Hüzünden, üzüntüden sana sığınıyorum. Acizlikten, tembellikten sana sığınıyorum. Cimrilikten, korkudan sana sığınıyorum. Borcun galib gelmesinden, kişilerin kahrından sana sığınıyorum”. Ben bu duayı okudum. Allah Teâlâ benim üzüntümü giderdi, borcumu da eda etti.[1]

[1] Ebu Davud, II/370 (Ebu Said el-Hudri’den).

Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu’s-Sahabe, Akçağ Yayınları: 3/126.